روایت یک شب تاریخی؛ طلسم منامه شکست!
نیک نیوز: آریا فاطمیمقدم، خبرنگار حوزه فوتبال ضمن بررسی عملکرد تیم ملی مقابل بحرین به ابعاد شکست طلسم منامه پرداخته است. پیشنهاد میکنیم این رشته توئیت را بخوانید.
1) همین اول بگوییم که دروغ است اعتراف نکنیم خیلی کیف کردیم. طلسم منامه بعد از سالها شکست و هر چقدر هم آدرس غلط بدهند، هر چقدر تلاشی مذبوحانه برای بی ارزش جلوه دادن این دستاورد بکنند، فراموش نکردیم در هیچ مقطعی، چه روزهای درخشان و چه تلخ قادر به کسب پیروزی در خاک این کشور نبودیم.
2) دستی دستی یکی از بهترین نسل های تاریخ ایران در راه از دست دادن جام جهانی بود. فکرش هم عذاب آور بود اگر نوامبر 2022 طارمی، سردار، بیرو و یکی دو جین ستاره دیگر را در قطر نمی دیدیم و حالا رسیدن به این تورنمنت به اندازه قبل دشوار نیست.
3) اینقدر هم بی تجربه نیستیم که تصور کنیم بلیت جام جهانی دیگر برای ما رزرو شده و از همین حالا حتما قرار است در قطر 2022 حاضر باشیم. می دانیم یک بازی بسیار دشوار دیگر برابر عراق و البته یک دور گروهی احتمالا از این سخت تر هم پیش رو داریم.
4) اما اطمینان داریم کریم و هاشمیان و مهم تر از همه دراگان اسکوچیچ آنقدر تجربه دارند که مرعوب این سه امتیاز شیرین نشده و تمام تمرکز خود را دو مسابقه حساس پیش رو بگذارند.
5) اما خوشحالیم، چرا؟ چون در روزهای تلخ دلمان کنار ستاره های سفید پوش و کادر فنی بود و در کنار آنها منتظر چنین شبی بودیم. ما نیز در این یک سال و چند ماه هر شب با اسکو، دستیارانش و ستاره های دوست داشتنی تیم ملی رویای این شب شرجی و غیرقابل تحمل منامه را می دیدیم.
6) قبل از گل اول سردار، ما هزاران بار در رویای خود جشن گل اول را گرفته بودیم. اینقدر فوتبال دیده ایم که این تخلیه احساسات کوتاه مدت را کمی دیگر به دست فراموشی بسپاریم و بدانیم بازسازی این فوتبال نیمه جان، به نتایجی فراتر از این پیروزی شیرین نیاز دارد.
7) اینقدر غصه این تیم ملی را خورده ایم که بدانیم نه در گذشته کسی منجی بی نقص بوده و نه اصلا قرار است چنین فردی روزی در آسمان فوتبال ایران رویت شود. حالا که پیروز شده ایم، مرور می کنیم که در این سه دهه چه شب های تلخی را در منامه تجربه کرده، اما امشب حتی یک موقعیت هم به حریف ندادیم
8) از همین حالا می نشینیم و تا صبح خلاصه بازی را تماشا می گنیم تا هر بار با یک و دوهای سردار- طارمی قند توی دلمان آب شود. خیلی کیف داد، به اندازه سکوت تیمی که هنوز بازی نکرده، ناجوانمردانه انتقاد شنید و دم نزد. پس همین یک 24 ساعت؛ من و تو حق داریم، در شب این جنبش، نبض آدم باشیم.
9) به اندازه بوسه ای که سردار ورای هر نام و رنگی به لوگوی تیم ملی بعد از گل اول زد، به لحظه ای که یک ایران بعد از قطعی شدن برتری پرگل، مقتدرانه و بزرگ از شدت خوشحالی به سمت هوا پرواز کرد و شاید امشب بعد از مدت ها قدر این گروه دوست داشتنی و متعصب را دانست.
10) برای خوشحالی 24 ساعت هم فرصت نداریم؛ پس لذت این برتری بزرگ (برای اولین بار در تاریخ در خاک بحرین)، نوش جان "همه"/ تمام
نظر شما