نمکی، منتقد سیاست‌های جمعیتی را برکنار کرد
نیک نیوز: سعید نمکی، وزیر بهداشت طی نامهای ضمن بیان برخی اختلاف نظرها با مشاور عالی خود، دکتر اکبری را برکنار کرد! عمده انتقاد دکتر اکبری ناظر به رویه‌های غلط ضدجمعیتی در بخش‌های مختلف دولت از جمله در بدنه وزارت بهداشت بوده است.
متن کامل این نامه بدین شرح است:
برادر ارجمند جناب آقای دکتر اکبری
با سلام؛
آنگاه که دست روزگار ردای پرآزار وزارت را بر تن نحیف این برادرتان تحمیل کرد، هنوز خبری از سیل و زلزله و آنفلوآنزای H1N1 و کرونا نبود ولی راه‌های نرفته و یا به بیراهه رفته هم کم نبود و می‌طلبید تا عزیزانی به همراهی و کمک بیایند. سعی کردم تنها وزیری باشم که تیم وزیر قبلی را جابه‌جا نکنم چون اکثر آنها را می‌شناختم و به‌جز یکی دو مورد همه را نگاه داشتم و برای جبران نقصان‌ها تلاش کردم مشاورین کاردان و امین و خوشنام برگزینم.
در جامعه پزشکی به‌جز عزیز نامدار دکتر ایرج فاضل و دکتر سید محمود طباطبائی، حضرتعالی از نخستین نامهای مورد وثوق بنده بودید که با چند دهه شناخت از توانمندی‌های علمی و اجرائی و آشنائی با نظام ارائه خدمت به‌عنوان مشاور عالی در این لیست قرار گرفتید و خود را مفتخر به همراهی‌تان یافتم.
در ابلاغیه تقدیمی از جنابعالی درخواست کردم تا در زمینه آموزش علوم پزشکی جامعه‌محور که با هم از سال‌ها پیش دستی بر آتشش داشتیم هدایت و مساعدت فرمایید. جنابعالی تنها مشاوری بودید که در جلسات شورای معاونین دعوت می‌شدید و همکاران متقاعد به رعایت نقطه‌نظرهایتان بودند. مدتی کوتاه نگذشته بود که با زمزمه موضع‌گیری‌های کلیه معاونین روبه‌رو شدم ولی تلاش کردم تا به‌گونه‌ای با پررنگ کردن ابعاد علمی و اجرائی جنابعالی، بعضی اظهارنظرهای به‌تعبیر همکاران «تلخ» را به برداشت شیرین بدل کنم.
برای اینجانب درک بعضی از الفاظ جنابعالی پس از چند دهه قابل فهم است ولی قبول بفرمایید برای نسل جوان و متخصصین امروز تعابیری از قبیل «من ملای سرطانم»، «من بهداشت را بزرگ کرده‌ام»، «من کارشناس کارشناسانم» و «هیچ‌کس بیش از من از مقوله جمعیت اطلاعاتی ندارد» غیرقابل هضم است ولی بی‌تردید فاصله می‌آفریند و به تحقیر حضار و بزرگ‌بینی خود تعبیر می‌شود؛ گرچه این بیانات حاصل نوعی نگاه دلسوزانه جنابعالی بود. با استمرار وضعیت فوق، تجمیع دیدگاه جنابعالی و شورای معاونین میسر نشد و شاید به‌همین دلیل که بی‌احترامی نشود، جلسات به تعویق افتاد.
در کشاکش نفس‌گیر کرونا، با خزانه تهی و امواج سنگین بیماری نیز بارها اظهارنظرهایی فرمودید که سربازان و افسران خط مقدم این نبرد احساس کوچک‌شماری کردند و با دل‌شکستگی گله‌مند شدند.
آنچه اینجانب از جایگاه مشاور محترم درک می‌کنم این است که انتظار می‌رود:
١ ـ به فردی که از وی درخواست کرده مشورت می‌دهد.
2 ـ مستقیماً و بدون هم‌آهنگی با دستگاه‌های دیگر مکاتبه نمی‌کند.
٣ ـ برای کسی ابلاغ نمی‌زند.
4 ـ لیست مدعوین را برای رعایت جنبه‌های مختلف با وزیر مشورت می‌کند.
5 ـ اگر نقطه‌نظرهای وزیر را قبول نداشت و یا مشورت‌هایش به هر دلیل مصلحت‌اندیشانه رعایت نشد از جایگاهی که دارد کناره‌گیری می‌کند ولی اگر قرار بود در این مسند بماند در هیچ جایگاه رسمی و غیررسمی، خلاف سیاست‌های آن وزارتخانه مصاحبه و اظهارنظر نمی‌فرماید.
نیازی نمی‌بینم تا پایبندی به انقلاب و عزت نظام و پیروی از منویات مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) را برای جنابعالی بیان کنم ولی در مقوله جمعیت نیک می‌دانید که با گرفتاری در امواج سنگین کرونا که هر موجش می‌توانست آبروی نظام را زیر سؤال ببرد، تمام تلاشم این بود که آنچه سهم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌باشد به‌پیش رود. بارها گفته‌ام مقوله جمعیت باید در سطح کلان و توسط همه دستگاه‌ها حمایت و هدایت شود و ما سهمی مشخص و سقفی معین داریم. جنابعالی سعی داشتید که ما و شخص جنابعالی محوریت همه چیز باشیم ولی اینجانب به‌عنوان عضوی از دولت محترم می‌دانم که محدوده جغرافیایی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ما در این وزارتخانه و حیطه تأثیرگذاری‌مان در امر جمعیت تا کجاست.
با شناختی که از این برادر قدیمی دارید می‌دانید که اهل ویترین‌آرایی و رنگ و روغن زدن به مجموعه‌ای که مدیریت می‌کند در روزهای آخرین دولت نیست و همه جا گفته است که این مسند را اگر با خدمت به مردم قرین نباشد، از آب بینی بز که آقا امیرالمؤمنین(ع) فرمودند کمتر می‌شمارد، پس اشاره به کاری نمایشی در ماه‌های آخر دولت در شأن اینجانب نیست.
در مکاتبات مکرر به ناتوانی و عدم کارایی و دانش تیم همراه اشاره فرموده‌اید، این گروه توانمند و یا ناتوان، عالم و یا کم‌سواد در یکی از پاندمی‌های کمرشکن تاریخ صد و پنجاه ساله اخیر آن هم در اوج تحریم‌های ناجوانمردانه توانسته‌اند امواج سهمگینی را مدیریت کنند و بنده هم در این آشفته‌بازار بهتر از آنها نیافتم که تن به این موج بلا بسپارند و بی‌توقع مطب و دکان و دستگاه را تعطیل و شبانه‌روز در خدمت مردم باشند و حتی خانواده‌هایشان را ماه تا ماه نبینند که به‌قول حافظ:
خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود
گر تو بیداد کنی شرط مروت نبود
لذا جهت پرهیز از سایه هرگونه کدورت بیشتر بر دوستی و برادری دیرینه صلاح می‌دانم بیش از این جنابعالی از این عنوان که در کسوت مشاور عالی کسی که دیدگاه‌ها و عملکرد همکارانش ذهن و روح و جایگاه شامختان را می‌آزارد در زحمت نباشید و بتوانید آسوده‌تر و بی‌پرواتر در محافل علمی و فرهنگی به نقد بپردازید.
متأسفانه در کنار همه فراز و نشیب‌های این ایام پربلا، رنجاندن بعضی از دوستان قدیمی از همه چیز تلخ‌تر بود اما کار ملک و مملکت در طول تاریخ این سرزمین همین بوده است.
امید دارم سکانداران دولت آتی قدر و منزلت حضرتعالی و دیگر عزیزان گرانقدر را به‌خوبی بشناسند و بتوانند از گفتمان دلسوزانه جنابعالی بهره بیشتری ببرند و از ظرفیت علمی و اجرائی آن برادر ارجمند در راستای اعتلای روزافزون جمهوری اسلامی که آرزوی همه ماست، مستفیض شوند.
کماکان از خداوند بزرگ برایتان عزت، سربلندی و سلامتی آرزومندم.
نظر شما